ดูเหมือนทางเดินที่สยามในตอนกลางคืนจะกลายเป็นตลาดนัดขายของไปโดยมิได้นัดหมาย ยิ่งจุฬาพยายามจัดการก็กลับกลายเป็นทำให้ร้านค้าแบ่งโซนชายกันง่ายขึ้นอีก และ ร้านค้ายิ่งเพิ่มกินพื้นที่ทางเดินมากขึ้นอีก ตอนนี้ไม่เพียงเสื้อผ้าที่มีขาย หน้าโรงหนังลิโด้ที่รู้กันว่ามีขาย DVD ราคา 79 บาท 99 บาท ของแท้ ต้องพบกับคู่แข่งตัวฉกาจเปิดร้านที่ทางเท้าด้านหน้า ขายแผ่นDVD ที่คาดว่าน่าจะปลอมเพราะรูปแบบการขายใส่ซองเหมือนบน MBK มาเปิดขายด้านหน้า แข่งกันโต้งๆไปเลย
เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ก็ไม่รู้จะแก้กันอย่างไร เมื่อสิ่งที่ผิดถูกคนหมู่มากทำไปตามความเคยชิน จนมันกลายเป็นสิ่งที่ถูกสำหรับเขา จุฬาพยายามเอาต้นไม้มาตั้งเพื่อไม่ให้ขาย ก็กลับกลายเป็นโดยประท้วง (ประท้วงขอสิทธิ์ในการทำผิดต่อ) และเมื่อจุฬาไม่เอาต้นไม้ออก ดี! จะได้แบ่งโซนร้านได้ง่ายขึ้น เอาต้นไม้เป็นที่กั่นกลางไปเลย
มันเหมือนอย่างที่เพื่อนคนหนึ่งของผมเคยพูด "วันหนึ่งเราจะต้องเลือกระหว่างเรื่องที่ง่ายกับเรื่องที่ถูก" ดูเหมือนคนเราจะชอบเรื่องที่ง่ายมากกว่าเรื่องที่ถูก เราจึงเห็นปัญหาแปลกๆในเมืองไทยเยอะแยะมากมาย มันเป็นการง่ายที่จะขายของในสยามบนทางเท้า ไม่ต้องเสียเงินเช่าร้าน คนก็เดินพลุ้งพล่านมากกว่า แต่ถ้ามันเป็นเรืองที่ไม่ถูกละ รู้ทั้งรู้เราจะทำไหม? เราไม่ทำถ้ามีเราคนเดียว แต่ถ้ามีคนอื่นทำคนอื่นมาเริ่มทำมากๆ เราก็จะทำแล้วก็พูดว่า "ก็คนอื่นเค้าทำกัน" "เราไม่ทำเด๋วก็มีคนอื่นมาทำอยู่ดี" จนมันกลายเป็นเรื่องปกติ จากผิดกลายเป็นถูกเพราะคนเค้าทำกัน และถ้ายังเป็นรูปแบบนี้ต่อไป ทางเท้าทั้งวยามคงเต็มไปด้วยร้านค้า เราก็เลือกซื้อกันตามทางเท้า ร้านค้าที่เสียค่าเช่าในลิโด้ ในสยาม ก็เสียผลประโยชน์ไปแม้เขาจะทำในสิ่งที่ถูกก็ตาม มันเหมือนดั่งคำของอาจารย์สังเวียน ที่ติดอยู่หน้าห้องประชุมสังเวียนที่ตลาดหลักทรัพย์ชั้น 3
"สิ่งที่ผิด ยังไงมันก็คือสิ่งที่ผิด แม้ทุกคนทำมัน
สิ่งที่ถูก ยังไงมันก็คือสิ่งที่ถูก แม่ไม่มีคนทำมัน"
ก็ขอเป็นกำลังใจให้พ่อค้าแม่ค้าทุกคนที่เช่าที่จุฬาเดือนละหลายๆหมื่น ทำดีต่อไปครับ แม้จะไม่มีใครทำมัน ก็ขอให้ทำในสื่งที่ถูกต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น